theatrika.gr

Μια ζωή απόρριμμα!

Tο απορριμματοφόρο του Δήμου Αθηναίων μάζεψε χθες συμπτωματικά μαζί με τα συνήθη άχρηστα υλικά και μια ζωή ‘‘απόρριμμα’’! Μέσα στον ορυμαγδό της συνθλιπτικής μηχανής οι υπάλληλοι διέκριναν φωνές απόγνωσης (μέσα σ’ ένα αίσθημα ελέου και φόβου!) Έσπευσαν να ειδοποιήσουν τον χειριστή να σταματήσει τη λειτουργία της μηχανής για να διακρίνουν στον κάδο του απορριμματοφόρου τα συντρίμμια μιας ανθρώπινης ζωής συνθλιμμένα εκ νέου! Το θύμα οδηγήθηκε στο νοσοκομείο όπου υπέκυψε στη ‘‘φτηνή’’ μοίρα του! Είχε βρεί καταφύγιο απ’ ό,τι φαίνεται μέσα στον κάδο των σκουπιδιών για να περάσει τη βραδιά προστατευμένος από το κρύο. Θα περιπλανούνταν μέσα στον λυτρωτικό κόσμο των ονείρων γι’ αυτό δε μπόρεσε να αντιδράσει στην παγίδα που του επιφύλαξε η μοίρα. Έτσι διέσχισε το όριο μεταξύ δύο κόσμων ανύποπτος, ίσως όμως βίωσε ο δυστυχής μια στιγμαία αίσθηση εφιάλτη…
Για να επιβεβαιωθεί η ταυτότητά του η αστυνομία εξετάζει το DNA του, άχρηστη μέριμνα, γιατί αυτός ο άνθρωπος παρέμενε ‘‘άγνωστος’’ ουσιαστικά στη ζωή. Το μόνο που γνωρίζουμε σχετικά μ’ αυτόν προέρχεται από αποσπασματικές θύμησες ανθρώπων που τον έβλεπαν να ψάχνει καθημερινά στα σκουπίδια. Οι ίδιοι άνθρωποι του προσέφεραν που και που ένα κομμάτι ψωμί αλλά εκείνος ήταν περήφανος ή συνεσταλμένος και δεν δεχόταν. Το μόνο που δεν αρνήθηκε ποτέ ήταν μερικά τσιγάρα, ίσως γιατί στην Ελλάδα η προσφορά αυτή δε συνδέεται με κάποια διάθεση υποτίμησης του άλλου.
Ποιος ξέρει γιατί μας επισκέφτηκε αυτό το πραγματικότατο όνειρο από τις στήλες των εφημερίδων;
Στην Κατοχή τα καροτσάκια του Δήμου περισυνέλεγαν τους νεκρούς από την πείνα, θέαμα οικτρό και βάναυσο...
Το απορριμματοφόρο του Χάρου οργώνει καθημερινά τις πόλεις και μαζεύει ανθρώπους που δεν άντεξαν να κρατηθούν λίγο ακόμα στη ζωή. Κάποιοι απ’ αυτούς – είναι το μόνο αντίδοτο στη Μοίρα – πρόλαβαν ν’ αποκτήσουν ένα όνομα, κάποιοι άλλοι όχι, το θλιβερό είναι ότι δε νοιαστήκαμε στους τελευταίους να κολλήσουμε στο πέτο τους ένα όνομα ώστε να μην τελέσουν το grand finale τους ταπεινοί, περιφρονημένοι… λησμονημένοι!

 

Γιώργος Π.Λ.  2/11/2010